De magische drie-eenheid
Je hebt er vast al eens van gehoord: de vader, de zoon en de heilige geest. Of lichaam, geest en ziel. En zo zijn er nog veel meer op te noemen. Ik ontdekte in 2017 een net iets andere kijk, net op het moment dat ik de ziel begon te begrijpen. Ik was daarvoor al een paar jaar bezig geweest met de 13 aquarius chakra's en de universele symbolen zoals Sonia Bos die heeft mogen ontvangen. Ook daarin is diezelfde drie-eenheid weer terug te vinden.
Die nieuwe ontdekkingstocht begon met het inzicht dat de ziel niet een wezen is dat door tijd en ruimte reist, zoals zo velen zich dat voorstellen. Ik zie de ziel als een rol die je kiest voor je hier naar Aarde komt. Zo kunnen meerdere wezens of bewustzijnsvormen voor dezelfde ziel kiezen en kan dus één ziel meerdere lichamen hebben. Men noemt dit dan een tweelingziel en veelal wordt gedacht dat er slechts één tweelingziel van jou rondloopt ergens op deze planeet. Volgens mij kunnen dat er veel meer zijn, al vermoed ik wel dat er een soort van limiet op zit.
De ziel die jij gekozen hebt, kan al vele malen eerder gekozen zijn, en zo kan het zijn dat jij een 'oude ziel' bent, zelfs wanneer jij slechts voor de eerste keer dit zielenpad bewandelt. "Maar als ik niet de ziel ben, wie ben ik dan wanneer ik dit fysieke lichaam weer verlaat?" Het antwoord op die vraag kreeg ik dus van Bentinho Massaro en eigenlijk al veel eerder van Eckhart Tolle en Mooji, maar die legde het niet zo helder uit als Bentinho.
In zijn leer legt hij uit dat wanneer je bewust bent van je gedachte, je gevoelens, je lichaam, je persoonlijkheid, kortom je aardse zelf, dat het de ziel is die zich hier bewust van is. Je kijkt vanaf de positie van de ziel naar je persoonlijkheid (aan het eind van dit artikel heb ik een plaatje gepost met een compleet overzicht). Maar er is dus ook iets dat zich bewust is van de ziel. Ze noemen dat Het Zelf.
In het begin had ik tijdens het mediteren best wel moeite met het ervaren van deze staat van zijn. Waarnemen vanuit de ziel was voor mij niet zo moeilijk. Ik zoom dan uit van mijn persoonlijkheid, stap als 't ware uit mijn lichaam en aanschouw vanaf daar, wat Jeroen aan het doen of ervaren is. Ik voel duidelijk verschil wanneer ik in die staat van zijn ben, doordat ik mijn lichaam heel anders waarneem. Mijn ademhaling voel ik soms niet eens meer, die gaat gewoon vanzelf door, net als dat mijn hart vanzelf klopt of mijn darmen mijn eten verteren, daar hoef ik niks voor te doen.
Maar door de vraag te stellen: "en wie of wat is zich hier van bewust?", zonder daar met gedachten of logica antwoord op te geven. Ze noemen dat self-inquiry. Door die vraag te stellen, stem je af op dat wat zich van de ziel bewust is. En zo verschoof mijn hele bewustzijnsveld ineens naar een andere realiteit. Ik zag in één overzicht wie Jeroen is, welk zielenpad hij bewandelt en wie IK dan eigenlijk ben. Vormloos, tijdloos, zonder vaste locatie, IK was overal EN nergens.
Inmiddels is deze staat van zijn een soort basis geworden, een onderliggende laag van alle andere lagen van bewustzijn, waar ik, indien nodig, verbinding mee kan maken. Continue in die staat van zijn verkeren werkt bij mij heel dissociatief, waarschijnlijk door mijn verleden, al heb ik daar nog geen sluitend antwoord op gevonden. Maar goed, ik ben dan ook naar deze planeet gekomen om te ervaren wat het is om Mens te zijn, dus ja, waarom zou ik dan uitgezoomd blijven?
En ook al voelt het soms heel zwaar om hier te zijn, al die emoties processen en andere ongemakkelijkheden, ik vind het een fantastisch avontuur. Het helpt wel om dat overzicht te hebben, te weten dat ik niet de persoon ben, niet de ziel, zelfs dat Zelf ben ik niet. Ik ben dat bewustzijn dat zich van dit alles bewust is. Dat geeft rust.
