Ochtend ritueel

Goedemorgen wereld!

De wekker gaat: AEH.......AEH.......AEH.......AEH.......AEH.......SNOOZE!!! En je draait je nog even lekker om. Helemaal nog geen zin om wakker te worden. Maar je moet toch! Dus niet veel later sta je toch op, geïrriteerd, 'sjaggerijnig', je wil eigenlijk helemaal niet, maar je gaat toch.

Nou zou je kunnen denken dat daar de ellende al begint, maar het was al veel eerder begonnen. De avond ervoor, bij het zetten van de wekker? Nee, eerder nog. Je bedoeld het slapen gaan zelf, het avond ritueel? Nee, veel eerder nog. Huh, wat? Ik kan je niet volgen! Nou, ok. Wanneer besloot jij te gaan doen wat je eigenlijk niet wil? Eh sorry hoor, maar ik kan je echt niet volgen. Tja, dat snap ik, want dit is zo fundamenteel, dit is zo lang geleden begonnen, dat je het waarschijnlijk bent vergeten of er niet meer bij stil staat.

Vanaf je geboorte krijg je te horen, wie je moet zijn, hoe jij je moet gedragen, wat wel of niet kan, en vooral wat er allemaal niet mag! Want anders!!! Je ouders noemde dit verantwoordelijkheid, discipline, realistisch, onze plicht en ga zo maar door. Maar wat ze je eigenlijk leerde was angst. Want anders!!!

Als je niet op tijd gaat slapen... Als je niet gezond eet... Als je niet ontbijt... Als je niet naar school gaat... Als je geen huiswerk maakt... Als je geen goede cijfers haalt... Als je niet je best doet... Als je niet aardig bent, tegen de juf of meester, of later je baas... Als je niet JA knikt... Kortom: als je niet mee doet!

In het gareel! Je moet mee doen, of je nou wil of niet. Je ouders dwingen je, overtuigen je, kopen je om of halen je over. Omdat ook zij niet beter weten. Zo zijn ze opgevoed, en de meeste van jullie ook. En dit zal nog wel een paar generaties zo blijven.

Er zijn wel mensen die het anders doen. Zo zijn er ouders die hun kinderen 'homeschooling' geven. Of zagen ze een oplossing in de Vrije School, een vrije opvoeding, als hippies, of gewoon geen opvoeding, of lekker overal tegen. En nog is dit allemaal niet echt vrij!

We weten eigenlijk niet meer zo goed wat vrijheid nou eigenlijk is. We denken het te weten, maar zitten zo dik in een keurslijf, zijn zo enorm geïndoctrineerd, zo gehersenspoeld, en al zo lang!!! Het zit er zo ingebakken om het 'goed' te doen, al sinds dat we denken te weten wat 'fout' of slecht voor je is. Allemaal gebaseerd op aannames, want 99% van deze dingen hebben we zelf nooit getest. Ja als kind misschien één of twee keer, maar dan werd je op je vingers getikt, kreeg je straf of werd je gecorrigeerd.

Het zwart/wit denken is zóóó verleden tijd, maar omdat het zo diep geworteld zit in onze samenleving, duurt het nog wel even voor we dit onkruid gewied hebben. Het wordt tijd om grijs te gaan denken. Zwart is heel donker grijs en wit heel licht grijs. Het zijn geen tegengestelden. Het zijn uiterste van het zelfde spectrum. Niets is volkomen slecht, fout of goed! Het is hoe je er naar kijkt, een perspectief. Vanuit een ander gezichtspunt, ziet het er soms héél anders uit.

Smorgens gaan mensen dus aan. Althans, the mind, je slaaf-zelf. Nog voor ze hun ogen open hebben! En zoals ik al eerder zei, het begint eigenlijk veel eerder al, de oorsprong ligt veel verder terug. Want waar is dat zwart/wit denken begonnen? Weet jij het? Niet dat het uitmaakt, maar het helpt wellicht om te begrijpen waarom we dit doen, hoe we zo slaafs zijn geworden. Waarom we dagelijks vrijwillig onze vrijheid opgeven.

Als kind had ik een hekel aan van alles en nog wat. En had ik een moeder die niet zo moeilijk deed, als ik eens een dagje ziek thuis wou blijven. Toch hebben ook zij geprobeerd mij het nut van hard werken en je best doen in te laten zien. "Zonder geld kan je niks", nou ja, een stuk minder. Of beter gezegd: kan je niet meedoen. En daar draait het dus eigenlijk om: er bij horen, mee kunnen bewegen, je aanpassen, de discipline opbrengen, je plicht doen, in het gareel! 

Nou mooi niet, mij niet gezien. Heb altijd m'n uiterste best gedaan om de kantjes er vanaf te lopen. Net genoeg doen (ik deed lange tijd dus gewoon mee, nog eigenlijk!) om te kunnen overleven. Oh wat erg toch eigenlijk. Ik wil leven! Niet overleven... In vrijheid!

Ik wil vrij zijn, om mijn eigen keuzes te kunnen maken. Om op te staan wanneer ik wakker word en uitgeslapen ben. Om te gaan slapen wanneer ik moe ben. En dat is me dus wel aardig gelukt. Al heb ik wel een groot deel van mijn vrijheid er voor op moeten geven. Leven van een uitkering, afhankelijk zijn van de staat, en alles wat daar bijkomt inclusief de soms glasharde (voor)oordelen, van familie, vrienden of kennissen, oftewel mijn omgeving.

Dus heb ik mij omringt met soortgenoten, in alle vormen en maten: huismoeders, gepensioneerde, afgekeurden en andere soostrekkers. Maar ook mensen die bereid zijn verder te kijken dan hun neus lang is, die mij in mijn waarde laten, in mijn wereld. Daar kwam ik erachter dat er meer zijn zoals ik. Die ook meer vrijheid willen. Anders wonen, zelf je eigen voedsel verbouwen, in gemeenschap of samenwerkingsverbanden, thuis werkers, er zijn echt wel een hoop alternatieven.

Niet dat je dan volledig vrij bent, want de maatschappij verwacht nog steeds van alles van je, moeten we allemaal belasting betalen, of mag er vooral een hele hoop niet. Maar omdat de slimbo's onder ons zijn gaan kijken naar wat er wel mag, zijn er nu talloze projecten zoals Centraal Wonen, tiny housing, ecodorpen en voedselbossen. En ook onder de radar gebeurd er veel, helemaal in deze Kerona tijd, waar onze vrijheid ineens heel erg bedreigd lijkt te gaan worden.

Ik zeg lijkt, omdat ik juist zie, dat dit alles er voor gezorgd heeft, dat de mens massaal wakker aan het worden is. Sommige uit een hele enge nachtmerrie, de ander met het verkeerde been uit bed, maar een heel groot deel, omdat ze inzien dat dit zo niet langer kan. "Wat een onzin!" kreeg ik vroeger te horen. Ik was een dromer, niet realistisch, een nietsnut, uitbuiter en rebel. Maar ik zou zo maar eens gelijk kunnen gaan krijgen over niet al te lange tijd.

Lang leve de vrijheid, om gewoon lekker je Zelf te mogen zijn. Om te zijn!