This is not what i signed up for
"Het zijn zware tijden" was eerst de titel van dit schrijfsel, maar wie wil dat lezen? Als je het zelf zwaar hebt, is het misschien fijn om te lezen dat je niet de enige bent, maar of dat je nou echt opbeurt... Waarschijnlijk wel, hihi. Laat ik het zo zeggen. Het zijn bijzondere tijden, intens en onvoorspelbaar. En daar zit de crux volgens mij. We zijn dit niet (meer) gewend. Ons leventje liep eigenlijk wel aardig. Ok, we waren diep van binnen allemaal stiekem helemaal niet gelukkig, maar 'het zoeken naar' hadden we gewoon opgegeven. Gewoon een fijne baan, een leuke relatie, een zogenaamd luizenleventje. Niks bijzonders eigenlijk, maar wel lekker stabiel, veilig en net comfortabel genoeg. Of je nou in een huisje-boompje-beestje situatie zat, met je gezinnetje. Of dat je alleen op avontuur was, de wijde wereld in, van niemand afhankelijk. Of comfortabel in je eentje, op een leuk plekje, zodat je met niemand rekening hoefde te houden. Of in een alternatieve, spirituele ...