Laat ons puberen
Het heeft even geduurd, maar de tijd om volwassen te worden als mens, is nu toch echt aangebroken. Uiteraard gaat dat niet zonder slag of stoot. Waren we lange tijd als kind nog aan het stampvoeten, omdat we onze zin niet kregen. De ander de schuld geven (en eigenlijk dus je zelf op je kop geven) gaat gewoonweg niet meer. Wijs je met één vinger naar de ander, dan wijzen er drie vingers terug naar jou (en de duim wijst naar God). Alles komt keihard naar je terug. Hoe harder jij schopt, des te harder krijg jij het te verduren. Want wat je uitzendt, trek je aan. Als motten, die in het Duister naar het Licht worden getrokken. Hoe dichter jij bij de lichtbron staat, hoe groter de schaduw die achter je verschijnt. Onze kinderachtige manier van omgaan met vrijheid, komt voort uit ons gebrek aan verantwoordelijkheid. Zoals Rudolf Steiner lezing gaf over de taak van liefhebbende ouders: beperk je kinderen, opdat ze verantwoordelijkheid kunnen ontwikkelen, en zo hun gegeven vrijheid (bij ge...